Wednesday, May 2, 2012

రైల్వే స్టేషన్



ఇంటి వెనక రైల్వే స్టేషన్   
మనసు చెదిరినప్పుడు 
మరీ ఆనందం వచ్చినప్పుడు  
మరెప్పుడైనా వెల్తుంటాను అప్పుడప్పుడు 

నా రాక ఆలస్యమైనట్టు  
నాపై అలిగినట్టు 
ఆమూలన విసిరేసినట్టు  
ఒక సిమెంటు గట్టు 

కలవలేక కలిసున్న పట్టాల చుట్టాలు
కలిసి పలకరించారు 
అంతలో కూతపెడుతూ కుశల ప్రశ్నలేసే  
మరో మిత్రుడు రానే వచ్చాడు 
ప్లాట్ ఫార్మ్ మీదున్న పదిమందిని  
తనతో పాటు తీసుకెల్లాడు 
ఏకాంతాన్ని నాకు వదిలేస్తూ 

కదలలేక కదులుతున్న గూడ్సు బండిలా  
సమయం సాగుతుంది
నా కళ్ల ముందున్న కాలి కుర్చీలో  
కాళ్లు చాచి పడుకుంది చీకటి 
తనతోపాటు తెచ్చుకున్న నల్ల గొంగడి పరుచుకుని 
ఇంక చెసేదేమి లేక  
వెలుతురు పట్టుకొచ్చే వేకువ కోసం వేచిచూసానేను 
మహర్షి