నేను సముద్రం

ఏన్నొ సుడిగుండాలు,ఉవ్వెత్తున ఎగిసిపడే మృత్యువలలు  
పదునెక్కిన కెరటాల కవాతులు  
యముని మహిషపు గీంకరంల  
వినపడే ఉప్పెనల రణగొన ద్వనులు 
కలిగిన సముద్రాన్ని నేను 
అయినా నిను ఎన్నాడు నొప్పించలేదు 
నీ ముందు నేను నిర్మలంగానే వున్నాను 
నిన్ను నా యదలో ముత్యంలా దాచుకున్నాను.. 
నా తలపుల కల్లోల జడి నిన్ను ఎక్కడ గాయపరుస్తుందో అని..
అనుక్షణం నా ఆలొచనల అలల  ప్రవాహన్ని అనచివేసాను..
నా మదిలొ అంతర్దానమైన ఎన్నో ఆశల తరంగాలని 
భూస్తాపితం చేసాను 
ముత్యంల దాచుకున్నాను వజ్రంలా మారి 
నా యదను ముక్కలుగా కొసావు  
చిన్న అలనైన తాకనివ్వలేదు 
నా మదిలొ సునామిని సృష్టించావు 
శూన్యం లొ వదిలేసావు

మహర్షి

ఒకడున్నాడు..

ఒకడున్నాడు
నీకు తెలియకుండ నిన్ను అమితంగ ఆరాదిస్తున్నవాడు
నీకు తెలియకుండ నీ పేరును శ్వాసగా జీవిస్తున్నవాడు
నీకు తెలియకుండ అనుక్షణం నీ నీడై నడుస్తున్నవాడు
నీకు తెలియకుండ అంతెలేనంత ప్రేమని అనిచి దాచుకుంటున్నవాడు 

నీకు తెలియకుండ ప్రతిక్షణం నీ చూపుకు పరితపిస్తున్నవాడు
పరితపిస్తూ ప్రణాలనే ప్రతిక్షణం వదులుతున్నాడు 
నీకు తెలియకుండ నీ చిరునవ్వునే లక్ష్యంగా మార్చుకున్నవాడు 
అనుక్షణాన్ని అందుకే వెచ్చిస్తున్నాడు 
నీకు తెలియకుండ నీకోసం ప్రపంచాన్ని వెలెసినవాడు 
నువ్వె తన ప్రపంచమనుకునే వెర్రివాడు
నీకు తెలియకుండ జాబిలిగా నిన్ను తలచి,నింగిలో నిలిపేవాడు 
తన ఆశలను ముక్కలు చేసి నీ చుట్టూ చుక్కల్లా అలంకరించేవాడు  

నీ పాదభూషణాల సవ్వడిని
నీకు తెలియకుండ  తన యదసడిగా మార్చుకున్నవాడు 
నీ దారిలొ వెన్నెల వెలుతురుకై
నీకు తెలియకుండ  అమావస్య చీకటిలో నిలిచిపోయినవాడు 
అపురూపమైన పువ్వు నువ్వన్ని 
నీకు తెలియకుండ నీ చుట్టూ కటువైన కంచై నిలిచినవాడు 

జీవితాన్ని,కాలాన్ని,ప్రాణాన్ని తన సర్వస్వాన్ని 
అడగకుండానే అనుక్షణమైనా ఆలొచించకుండా నీకు అందించేవాడు 
నిన్ను నీకన్నా బాగా తెలిసినవాడు 
వాడొకడున్నాడని నీకు ఎప్పటికీ తెలియనివ్వనివాడు 
పాపం వాడు...!
వాడొకడున్నాడని వాడికే తెలియనివాడు..!

 మహర్షి