రాక రాక వచ్చిన వర్షానికి
తడిసిన చెట్లన్ని తన్మయత్వంలొ
ఊగసగాయి-నా మనసు కూడ
వర్షపు చినుకుల గిచ్చుళ్లకు
ఆవిరైపొంగుతుంది మట్టి
ఆ మట్టి సోయగాల వాసనలకు
కదలకుండ కాలప్రవాహంలో
కొట్టుకుపొయాను నేను
నీటి ప్రవాహంలో రాలిపడ్డ ఆకులా
నిన్ను, నీతో ఉన్న నన్ను వెతుక్కుంటూ
నా ప్రయత్నం విఫలమైంది
నాకు బదులుగా నువ్వు,
నీకు బదులుగా నీ
జ్ఞాపకాలు మత్రమె కనిపించాయి
అసంకల్పితంగా ఒక అశ్రువు రాలిపడింది
ఊగుతున్న మనసు ఒక్కసరిగా
నీ జ్ఞాపకాల బరువుకు
ఆగిపోయింది-వర్షం కుడా....
మహర్షి
No comments:
Post a Comment