ఒక రెక్క విరిగి పడింది గువ్వది
ఒక చుక్క రాలిపడింది నింగిది
ఒక చినుకు జారిపడింది మబ్బుది
ఒక పువ్వు తెగిపడింది కొమ్మది
ఒక బంధం విడిపడింది మనది
ఒక జ్ఞాపకం గాయమైంది నీది
ఒక హ్రుదయం ముక్కలైంది నాది 

మహర్షి 

నేను..!

బంధలకు నే బానిస కాననుకున్నాను 
అనుబంధాలకు అతీతుడినని విర్రవీగాను 
చేరువైన వారిని దూరంగ నెట్టెసాను 
ఆదరిస్తే చీదరించాను 
అభిమానిస్తె తిరస్కరించాను 
ప్రేమించినవారి ప్రాణాలు తీసాను 
ఏనాడు పశ్చాత్త పడలేదు   
నన్ను మెచ్చిన వారు ఎందరో వున్నారని  
నన్ను నచ్చిన వారు ఇంకెందరో వున్నారని 
నేను అసమానం అని ఆకాశమని ఆనందించా  


నా పొగరును పరాభవించడానికి నిన్ను పరిచయం చేసాడొ ఎమో 
ఆకాశంలా వున్న నాకు జాబిలిని చూపించాడు 
మెరిసిపోతున్న తనతో మైత్రిచేయించాడు 
పసిపాప మనసుతనది అంతకంటే ఆనవ్వు అందమైనది 
వత్సములు మాసములా మాసములు వారములా 
వారములు రోజుల రోజులు క్షణాల్ల గడిచిపొయాయి    
బగవంతుడిలా వున్న నేను భక్తునిలా మారిపోయా   
నా మేధస్సును మరిచాను తన పాదాలాకింద నా మనస్సుని పరిచాను
ఈక్షణం తన మాట నాకు శాసనం  
తన బాధ్యత నాకు వరం 
తన ఆనందం నా కర్తవ్యం 
తన క్షేమం నా ఊపిరి
ఇదే నాజీవనశైలిగా బ్రతుకుతున్నాను  
అంతలొ ఒక అపార్ధం అమావాస్యలా మింగేసింది 
జాబిలిని కాదు ఆకాశమైన నన్ను 
ఇన్నళ్ళ అనుబంధానికి అర్ధం లేకుండాపొయింది 
ఆకాశమైనా నేను తన బంధానికో 
అనుబంధాల్లొ అపార్ధానికో అంతమైపోతున్నాను...   

మహర్షి 

నా ప్రపంచం

నాదొక వేరు ప్రపంచం 

నేను తప్ప మరెవరు కనిపించని నాదైన సొంత ప్రపంచం నా వింత ప్రపంచం

నా ప్రపంచానికి కాపలగా గడియారపు జంట సైనికులు నిలకడలేక నిత్యం గస్తికాస్తుంటారు 

నన్ను నిద్రలెపేందుకు సూర్యుడు లేడక్కడ   

తెలవరంగానే నీకు సందేశం ఇవ్వలన్న ఆలోచన తెలవారకుండనే తడుతూనే వుంటుంది నా తలు(ల)పు

నా ప్రపంచంలో గాలికి సైతం చోటుండదు  

నీ నిశ్వస నా ఉచ్చ్వాసగా నానిశ్వస నీ పేరుగా ఇదే నా తీరుగా బ్రతుకుతున్నవాడిని     

నా కాలక్షేపనికి గతం నాటిన జ్ఞాపకాల తోటలొ రాలిపడ్డ పూలను అతికిస్తూ వుంటాను  

అప్పుడప్పుడు నీ పలుకులు పట్టుకొచ్చె నెట్వర్క్ నేస్తాలు..! 

నీ క్షేమసమాచారం చేరవేసె యాంత్రిక చుట్టాలు..! 

నా ప్రపంచంలొ రాతిరి నక్షత్రాలుండవు 

ఉదయం నుండి నీకై నెరాసిన అర్ధంకాని అక్షరాలె ఆకాశంలొ కాలిపోతు కనిపిస్తాయి   

నన్ను నిద్దురపుచ్చేందుకు జాబిలి లేదక్కడ  

నీ మోమును జాబిలిగా నీ నవ్వును వెన్నెలగా కలగంటూ కల్లుమూసుకుంటాను..  

వింతేమిటంటె నాదైన ప్రపంచంలొ నన్ను గూర్చిన తలపు ఒక్కటీ వుండదు   

ప్రతీ చోట నీ ఊహలే ప్రతీ క్షణం నీ ఊసులే   

మహర్షి 

నా నిఘంటువు...

ఇది పుస్తకంలొ నే రాసిన పుట కాదు 
నా మది కాగితంపై కాలం రాసిన కవిత 
సానంతొ ఒక్కో వేటు వేస్తు చెక్కిన రాత   
వేటుపడిన చోటల్ల రక్తపు రంగున గీత 
ప్రతీ అపార్ధాల అక్షరానికి మరో అర్ధం  
యుగాల తరబడి నడిచా నిఘంటువుల నడుమన  
వెతికిన చోటల్ల వెంటపడి తరిమిన వోటమి 
విది వెతికేందుకు సాయం చేసింది  
విచిత్రంగా నా పదనిధి నీవంది 
నా ప్రతీ అక్షరానికి అర్ధం నీవయ్యవు కాని ఆకరిలొ 
నా ప్రపంచమే అపార్ధమని ఉపద్రవంలా ముంచేసావు   

మహర్షి 

అనుబంధం

ఒక అనుబంధానికి బంధువులు ఇద్దరు
ఆ ఇరువురికి తెలియని విషయం
ప్రతీ బంధానికి ఒక ముడిపడుతుందని
దానికి కాలం జ్ఞాపకాల కళ్లెంవేసి బిగిస్తుందని


అచ్చం అలాగె ముడిపడిన మన బంధానికి 
కాలం చెల్లిపోయిందొ లేదా కళ్లెం వూడిపోయిందొ 
అనుబంధపు ముడి చిక్కులా మారిపొయింది 
అంతలో బంధం నిన్ను విడిచిపోయింది  
వదలలేక నన్ను మెడకు వుచ్చులా బిగిసింది 

                  మహర్షి 

తీరానికి తలలు కొట్టుకుని అలలు
అపార్ధాల అంచులు దూకి నేను 
సముహిక ఆత్మహత్యచేసుకున్నము 
అలల ఆత్మలు ఆకాశానికి ఎగిసి మేఘరూపం దాల్చాయి
నా ఆత్మ దూలిగా మారి నీపాదాలు పట్టుకు వేదిస్థొంది 
తానూహించినట్టి తుచ్చ నీచ తత్త్వము తనదికాదని..!

                                                   మహర్షి 

మౌనకావ్యం..!

నా కాగితంలొ పిచ్చిగీతలు
నీతో పలకలేని నా మదిమాటలు....


నేరాసిన అక్షరాలు కంటికి కనిపించవు
మనసుతో చూడగలవ మరి..?


మౌనం నా పరిభాష
నీకు అర్ధమౌతుందని నా అత్యాశ...?


నా మౌనం చెవులకు వినిపించదు 
కంటితొ వినగలవ మరి..?  

                                                               మహర్షి