నేను..!

బంధలకు నే బానిస కాననుకున్నాను 
అనుబంధాలకు అతీతుడినని విర్రవీగాను 
చేరువైన వారిని దూరంగ నెట్టెసాను 
ఆదరిస్తే చీదరించాను 
అభిమానిస్తె తిరస్కరించాను 
ప్రేమించినవారి ప్రాణాలు తీసాను 
ఏనాడు పశ్చాత్త పడలేదు   
నన్ను మెచ్చిన వారు ఎందరో వున్నారని  
నన్ను నచ్చిన వారు ఇంకెందరో వున్నారని 
నేను అసమానం అని ఆకాశమని ఆనందించా  


నా పొగరును పరాభవించడానికి నిన్ను పరిచయం చేసాడొ ఎమో 
ఆకాశంలా వున్న నాకు జాబిలిని చూపించాడు 
మెరిసిపోతున్న తనతో మైత్రిచేయించాడు 
పసిపాప మనసుతనది అంతకంటే ఆనవ్వు అందమైనది 
వత్సములు మాసములా మాసములు వారములా 
వారములు రోజుల రోజులు క్షణాల్ల గడిచిపొయాయి    
బగవంతుడిలా వున్న నేను భక్తునిలా మారిపోయా   
నా మేధస్సును మరిచాను తన పాదాలాకింద నా మనస్సుని పరిచాను
ఈక్షణం తన మాట నాకు శాసనం  
తన బాధ్యత నాకు వరం 
తన ఆనందం నా కర్తవ్యం 
తన క్షేమం నా ఊపిరి
ఇదే నాజీవనశైలిగా బ్రతుకుతున్నాను  
అంతలొ ఒక అపార్ధం అమావాస్యలా మింగేసింది 
జాబిలిని కాదు ఆకాశమైన నన్ను 
ఇన్నళ్ళ అనుబంధానికి అర్ధం లేకుండాపొయింది 
ఆకాశమైనా నేను తన బంధానికో 
అనుబంధాల్లొ అపార్ధానికో అంతమైపోతున్నాను...   

మహర్షి