వేచాను నేను.. ఈ క్షణానికై
కేవలం క్షణాలు కాదు
ప్రతీ క్షణాన్ని మరో యుగంలా .!
నీకు తెలుసా.?
కాలం ఎంత కటినమైందో...!
క్షణం ఎంత నిర్ధక్షన్యమైందో ..!
సరే వదిలెయ్..
ఉపిరి లేని హృదయాన్ని
సూర్యుడు లేని ఉదయాన్ని
జాబిలీ లేని పున్నమిని
నాడుల్లోన సడిలేని సునామిని
చలనం లేని సముద్రాన్న్ని
గమ్యం లేని బాటసారిని
శవంలా జీవిస్తున్న మనసుని
మనిషిలా నటిస్తున్న శవాన్ని
ఎప్పుడైనా ఎక్కడైనా చూసావా.?
ఒకేఒక్కసారి అన్ని చూడు
నా బాధ తెలుస్తుంది
లేదా నన్ను చూడు
ఆ ఆవేదన తెలుస్తుంది
ఆకరికి నిరీక్షన ఫలించింది
ఆనందం గొంతు వినిపించింది
పేరు పిలిచి పలకరించింది
ఒక క్షణం హృదయం శ్వాసించింది
ఉధయం వెలుగుపువ్వు పూసింధి
జాబిలి వెన్నెల ఒలకబోసింధి
నాడుల్లొ నెత్తురు ఉరకలేసింధి
కెరటాలతొ సంద్రం ఎగిసిపడింధి
అచ్చం నా మనసులా..
మరోసారి పుట్టిన మనిషిలా ..!
మహర్షి
No comments:
Post a Comment