నేను లేను..

ఆరొజుల్ని తలుచుకుంటె నిస్పృహ కమ్మేస్తుంది 
ఎవరొ పదెపదె చెవిలొ నాకు మత్రమే 
వినిపించెలా అరుస్తునట్టు ఒకే పదం 
ప్రేమ,ప్రేమ,ప్రేమ 
అద్బుతమని,ఆశ్చర్యమని,తన్మయత్వమని ఎన్నొ విన్నాను
కాని ఎన్నడు అనుభూతి చెందలేదు 
నేను ఆ మాయలో ఆ మైకంలో తేలియాడలనుకున్నాను 
ఆ మధురానుభూతిని అనుభావించాలనుకున్నాను 

నా జీవితంలొకి వచ్చి ప్రతీ క్షణాన్ని అందంగా మార్చి
నన్ను నాకే కొత్తగా చూపించి,తనే నా ఊపిరిగా,నా ప్రపంచంగా మారె తనకై నిరీక్షించాను 

నా నిరీక్షనకు జవాబులా వచావు నువ్వు మెరుపులా  
నీ పసితనం,నీ చిలిపితనం,నీ నవ్వు,నీ కోపం,నీ అలక 
ఒక్కటేమిటి నీ ప్రతీ చర్య ఒక అద్బుతమైన అనుభూతిలా 
నా మదిని స్ప్రుసించింది 

ఆనందంతొ మొదలైన అద్బుత ప్రయాణం మెల్లిగా అభద్రతా,నిరాధరన,
నిరీక్షణ,వాదనల మలుపులు తిరుగుతూ అనుబందంలొని మాధుర్యం తగ్గిపొ సాగింది..
ఆకాశమంత నా ప్రేమో,అనువంత నీ అలక్ష్యమో, కారణాలు ఏవైన కావొచ్చు 
కాలం కదులుతూ కనిపించనంత దూరం చేసింది

ఇప్పుడు నువ్వు ఎక్కడున్నావొ,ఏంచెస్తున్నావొ, కనీసం 
ఎలావున్నావో కూడా తెలియదు, ఏ క్షనంలొనైన నన్ను తలుస్తున్నావ, 
నేను గుర్తైనా  వున్నాన అని అడగాలనున్నా అడగలేను,అడగను 

నీ మీద ప్రేమ తగ్గొ లేద నేను సిలనై చలించడంలేదనొ కాదు.. 
నా తలపులు నీకు తెలియకుండ తలుపులేసను,నా మదిభవాలు బయటపడకుండ బందించెసాను

ఎందుకని అడిగితే , అనువంత నీ అలక్ష్యన్ని, ఆకాశమంత నా ప్రేమ జెయిస్తుందనుకున్నాను
అనంతమైన నా ప్రేమని అర్దం చేసుకుని నీ తీరు మార్చుకుంటావని ఆశ పడ్డాను..
ప్రతీసారి నిరాశే మిగిలింది.. నిజానికి నేనెప్పుడు నువ్వు మారాలనుకోలేదు. 
కేవలం నీపై నా చింతన,శ్రద్దని అర్దం చేసుకొవలనుకున్ననంతె

అభిమానించా,ఆరాధించా,ఆకాశమంత ప్రేమించా
అనుమానించావు,అవమానించావు,అనుక్షణం అలక్ష్యం చేసావు
కలగని అభిమానాన్ని కలిగించలేను,
అర్ధం చేసుకోలేని ఆరధానని వివరించలేను
అనుమతిలేనిది ప్రేమను హృదయం దోచుకోమనలేను
మనసుని ఆపలేను కాని మనిషిని ఆగిపోగాలను కదా.!

ఇక నీ ప్రపంచంలో నన్ను ఏమూలాన పడేసిన,అవతలికి విసిరేసిన,ఆకరికి నన్ను చెరిపేసిన నిన్ను నిలదీయను,నిందించను 

నీ ప్రపంచంలో నేను లేను...నా ప్రపంచమే నువ్వైనా వేల నన్ను నేను కోల్పోయా.. ఈ పపంచంలోను నేను లేను.. 
ఎక్కడా లేని నేను నిన్నెలా మరువగలేను..?
నా భవిష్యత్తుని తాకట్టు పెడితే 
సమయం ఒక సలహా విసిరింది 
జీవితాన్ని చక్కగా నటిస్తున్నావ్.. మరుపుని,సంతోషాన్ని నటించలేవ అని..! 

మహర్షి