మనసె నెమలై....

వేసవి వేడిమికి మండిపోతున్న మధ్యాహ్నవేల
మార్గం మరిచి వచ్చిన మేఘమొకటీ 
మధురంగా మనసు తాకి వెళ్ళింది 
వచ్చిన వర్షానిది కాదు పొరపాటు 
వర్షానికి వరండాలో కూర్చోవడం నా అలవాటు 
కొన్ని నేల మీద పడ్డ చినుకులు 
చిన్నపిల్లలై చింది 
తుంపర్లుగా నన్ను తడుపుతున్నాయి 
వాస్తవానికి 
నన్ను కాదు చాటుగా నా మనసును 
కురుస్తున్న ప్రతీ చినుకు తోడుగా 
నీ చిరునవ్వుల్ని మోసుకొస్తున్నాయి 
నీ చిరునవ్వు చినుకులు నన్ను తాకగానే 
పువ్వులై పూస్తు నీ పరిమళాన్ని 
మళ్ళీ మళ్ళీ పరిచయం చేస్తున్నాయి 
వర్షం అలిసిపోయి వెలిసిపోయింది
నీ ఆలోచనలు కురుస్తూనే వున్నాయి
నా మనసుని తడుపుతూనే వున్నాయి 
చూస్తు చూస్తు నా మనసు
మైమరచి మయూరమై మారిపోయింది

మహర్షి