సాద్యమేనా????

గదిలో ఒక్కడినే వున్నాను 
అనంత విశ్వంలో ఒంటరినైనా భావన
నిన్నటి నా ప్రపంచం ముక్కలైపోయింది....
జాబిలి లేని ఏకాంతరణ్యంలోకి విసిరివేయబడ్డాను 
అన్ని దిక్కులా అలిసిపోయేలా పరిగెత్తాను.... 
అంతకంతకు విస్తరించేంత శూన్యం
ప్రపంచంలొనే ఎవ్వరు లేనంత శూన్యంలా వుంది 
నా గది గోడల నుండి లీలగా నీ పేరు వినిపిస్తుంది 
ఓయ్ అని హక్కుగా నన్ను పిలిచే 
నీ పిలుపు సన్నగా ప్రతీవైపు నుండి ప్రతిద్వనిస్తుంది 
కదలకుండా కాసేపు ఏవైపు చూసినా 
నీ రూపు కనిపిస్తుంది
అయస్కాంతంలా నన్ను అమాంతంగా ఆకర్షించే
నీ  కళ్లు నావైపే చూస్తున్నాయి 
అటూ ఇటూ అందంగా కదులుతున్న నీ కల్లతో 
లయబద్దంగా నా ప్రాణం ఉయ్యాలూగుతుంది
ఇన్నాళ్ళు నా ఎదసడిగా వున్న నీ మువ్వలా చప్పుడు 
నన్ను వదిలి దూరంగా అడుగులేస్తుంది 
సడిలేని నా ఎద స్పందించేదెలా???? 
నీకు తెలియదా నీ ఉనికిలొనే 
నా ఊపిరి దాగి వుందని!!!
ఊపిరాడని దూరానికి నన్ను విసిరేస్తే ఎలా????
నా ప్రతీ ప్రాణాన్ని నిలుపుకుంది నీ కళ్ళలొనే  కదా
నీ చూపు నన్ను చేరనంటె ప్రాణం ఆగిపోదా....
నా నుండి నన్నే దూరం చేసి 
నీలా నన్ను మార్చేసి 
నేడు నీనుండి సైతం దూరంచేసి 
నిర్జీవంలా వదిలేసి 
బ్రతకమని నువ్వే బ్రతిమాలినా....
సాద్యమేనా???? 

మహర్షి