సౌందర్యం

పాషాణపర్వతాల పల్లసంధుల్లో 

భారిగా పెరిగిన పచ్చిక

ఆకాశంలో కనిపించే నక్షత్రాలంత 

చిన్న పిచ్చుక 

ఇవన్ని చూస్తున్న నా మదిలో 

తెలియని ఎదో కొత్త క్రచ్చుక 

తలతోక లేని ఎర్రమట్టి దారి 

ఇరుపక్కలా మెరుస్తున్న పచ్చటి జరీ 

మేఘాలు లేని ఆకాశం 

నీలీ నీలి 

హుసూరుమని విసురుతున్న 

చల్లటి గాలి 

అడుగుకు వంతపాడుతూ 

దొర్లే గులక రాళ్ళు 

ఇనుపచెట్ల మీద అల్లిన పక్షి గూళ్ళు 

పాషాణ హృదయమైన పరవశించక మానదు 

ఇంత సౌందర్యం పలకరిస్తే.!

మహర్షి 

జ్ఞాపకాలు

ఈ గది నిండా నీ జ్ఞాపకాలే
నువ్వు విసిరేసినవి కొన్ని
నేను గెలుచుకున్నవి కొన్ని
కాలం కాగితాల్లొ రాసుకున్నవి కొన్ని
కాయం గాయాల్లొ దాచుకున్నవి కొన్ని
నవ్విస్తూ నరకం చూపించేవి కొన్ని
కన్నీటి వర్షంలో స్వర్గం తలపించేవి కొన్ని 
కలగా కవ్వించేవి కొన్ని
నిజంలా దహించేవి కొన్ని 
విరిగిన హృదయాన్ని అతికించేవి కొన్ని
అతికిన హృదయాన్ని ఉరితీసేవి కొన్ని
నీ జ్ఞాపకాలు గాజుపలకలు 
నీ ప్రతిబింబాలు చూపగలవు 
నా ప్రాణాలూ తీయగలవు 

మహర్షి 

కవి మరణం

నాలొ కవి మరణించాడు
నిన్నటివరకు కాగితాలలో వెలిగిన సూర్యుడు 
చీకటిలో కలిసిపోయాడు
అక్షరాల నుండి వెలయ్యాడు
పాదపద్మవ్యూహానికి బలయ్యడు
తనురాసిన కవితలే చితిగా కాలిపోయాడు 

చిత్తుకాగితాలేరుకునే చిన్న కుర్రాడి చేతిలో నలిగిపోతాననో 
పాతకాగితాల వాడి గొంతుక మరణశాసనంలా వినల్సివస్తుందనో 
కుంపటి చితిలో చితుకులుగా పడేస్తారనో 

పలువిధాల భయంతో కావొచ్చు 
భాదతో కావొచ్చు 
కారణాలు ఏవైనా కావొచ్చు 
అంతా జరిగిపోయింది 
ఆకరి కవితగా తననితాను 
అక్షరాలకు ఆహుతి చేసుకున్నాడు  

మహర్షి

అన్వేషణ

ఎన్నోరొజులుగా వెతుకుతూనే వున్నాను
అక్షరాలకోసం
పిచ్చివాడు పగటిలొ చుక్కల్ని వెతికినట్లు 
బిచ్చగాడు విసిరేసిన విస్తరిలొ మెతుకులు వెతికినట్లు
పంటవేసిన రైతు ఆకాశంలో మేఘాలు వెతికినట్లు 
తలనెరిసిన శాస్త్రవేత్తలు అంతులేని అంతరిక్షంలొ జీవం వెతికినట్లు 
మందలో దూరమైన దూడ తల్లిని వెతికినట్లు
తిరణాల్లొ తప్పిపోయిన బిడ్డని కన్నవాళ్ళు వెతికినట్లు 
యవ్వనంలొ ప్రేమికుడు నచ్చిన నిచ్చెలి జాడ వెతికినట్లు 
వార్దక్యంలొ దంపతులు మళ్ళీ వారి మద్య ప్రేమని వెతికినట్లు 
మరణిస్తున్న వ్యక్తి తనవాళ్ళని తన చుట్టు వెతికినట్లు 

అవకాశం లేని చోట ఆశతో 
ఆశలేని చోట అవకాశానికై నిరీక్షించి 
అక్షరాల లక్షణాలు కనిపించేంతవరకు 
అవాంతరాలెన్నైనా లక్ష్యపెట్టక వెతుకుతూనే ఉంటాను 

మహర్షి

విశా(ద)ల ప్రపంచం

విశాల ప్రపంచనిర్మాణానికి 
రాళ్ళెత్తిన రౌడీలెవరు 
మానవతాన్ని శవాన్నిచేసి 
సమాజాన్ని స్మశానంచేసిన నాయకులెవరు 
స్మశానాల మీద విశాల ప్రపంచం 
సమాదుల నీడల గోడలు 
శవాల మీద మేడలు 
శిధిలమైన పుర్రెనెత్తురు 
పీల్చి రంగులద్దుకున్నాయి 
ఊలపెట్టే నక్కలు
గుమ్మంలో కుక్కలు 
పునాదుల కింద కుల్లుతున్న యముకలు 
ఇంత తతంగాన్ని చూస్తూ నిలబడ్డ యువకులు 
మన ప్రపంచమని మరిచారో 
మానవ ప్రపంచం అనుకుని వదిలేసారో 

మహర్షి 

అత్యశ

విసురుతున్న నవ్వుల వెనక 
విరిగిన హృదయాలు ఎవరు చూడగలరు...?
కవ్వించే కన్నుల చాటున 
కనిపించని కన్నీరుని ఎవరు తుడవగలరు...?
గలగలగల మాటల మాటున 
వినిపించని రోదన ఎవరు వినగలరు...?
కారణమైనవారు మాత్రం కచ్చితంగా కారు 
కాని 
మనిషి ఆశాజీవి మనసు అత్యశాజీవి 

 మహర్షి 

ఏంచేయగలను..?

ఎన్నోరొజులుగా పగలు జీవించలేదు  
రాతిరి నిదురించలేదు
ఏ క్షణంలోను
కన్నులు వాల్చలేదు 
కలం కదల్చలేదు
అయినా కాలం ఆగలేదు

ఒక్కొ నిమిషం నన్ను వెక్కిరిస్తూ వెల్లింది
బాధపడ్డాను 
ఒక్కో గడియ నన్ను గేలి చేస్తు కదిలింది 
కుమిలిపోయాను 
అనంత సమూహంలో ఒంటరిగా 
నలిగిపోయాను 

నీ నవీనస్నేహసమూహంలో నన్ను మరిచినా 
ఎన్నడు అలక్ష్యం చెసావని నిందించలేదు 
నీ ఆనందం నా ఆనందానికి కారణమనుకున్నాను
అన్ని భరించాను మౌనంగా ఆనందించాను 

గుర్తున్నానా అని అడిగావు కదా 
నీకు తెలుస  
నా ఉచ్వాసనిశ్వాసలోనే కాదు 
ఆ రెంటికి నడుమ శూన్యంలోను 
గుర్తేవున్నావు 
నా మది లయప్రతిలయలోనె కాదు 
ఆ రెంటికి మద్య నిశ్శబ్ధంలోను   
మరువనేలేను 

అని ఆకాశమంత నా ప్రేమని అక్షరాల్లొ లిఖించగలను 
అర్దంకాలేదంటే వివరించగలను కాని
అర్దమేలేదంటే ఏంచేయగలను..?

మహర్షి 

నీ పరిచయం

ఎక్కడో మానవ అరణ్యంలో
యాంత్రిక జీవనం గడుపుతున్న మృగాన్ని
పగలు తెలుపు రాతిరి నలుపు 
వేరే రంగులుంటాయని తెలియని గుడ్డినడక నాది
అదృష్టం దారి మార్చిందో లేదా రాత మార్చిందో 
ఈ యంత్రానికి నిన్ను పరిచయం చేసింది 
నీ పరిచయం నాలో మనిషిని నాకే పరిచయం చేసింది
నా కళ్ళకు సప్తవర్ణాలను తలదన్నే రంగుల్ని చూపించింది 
నేనెన్నడు  రుచైనా చూడని భావోద్వేగాలని 
విందుగా వడ్డించింది 
ఈ జన్మలో మరో జన్మని కలగంటున్న 
ఆనందాన్ని కలిగించింది 

కాని....

ఎక్కడో నా మదిలొతులో దాగిన 
ఒక ఆలోచన నిజంలా 
నన్ను ఆవరిస్తుందని అనుకోలేదు 

నీ పరిచయం కొల్పొయిన  మరుక్షణం
నేనేంటి ..?
ఆ క్షణమే నిష్టూరమైన నిజాల
చేదురుచి  తెలియమొదలైంది 
నీ పరిచయం....
ఒక వ్యసనమని...
అది కోల్పోవడం....
మరీ విషమమని...
అనువనువు వ్యాపించి....
నన్ను హరిస్తుందని..!

అమృతంలా చేరింది నా యదలోకి 
నీ పరిచయం 
వెళ్ళిపొతూ నీ జ్ఞాపకాన్ని వదిలేసావు 
విషంలా 
అంతే క్షణక్షణం క్షీణిస్తూ 
మళ్ళి నీ పరిచయానికై తపిస్తూ 
ప్రతీ క్షణం మరణిస్తున్నా...!

మహర్షి 

జోరుగా వర్షం
వరండాలో కాళ్ళు సరిగ్గ లేక ఊగుతున్న కుర్చి
కుర్చిలో కూర్చిని ఊగుతూ నేను
కురుస్తున్న చినుకులు పాదాలను ముద్దాడేలా 
వరండా గోడమీదగా చాచిన కాళ్ళు 
నాకు మాత్రమే వినిపించేలా
నాకు నచ్చిన సంగీతం చెవుల్లొ 
సంగీతానికి తాలం వేస్తు ఒక చేయి
మరో చేతిలో వేడిగా అల్లంచాయి 
అప్పుడప్పుడు అదిరిపడేలా మెరుపులు 
అదిచూసి ఎవరో నవ్వినట్టుగా ఉరుములు 
అంతా ఆనందమే అయినా 
మేఘాల చాటున దాగిన ఒక నక్షత్రంలా 
మసకబారిన మనసు చాటున ఏదో ఆలోచన
వెలిగి వెలగక.. తొలిచీ తొలచక..

మహర్షి 

మేఘం ఉరమలేదు
పిడుగులు పడలేదు

భూమి కంపించలేదు
సముద్రం ఉప్పొంగలేదు

అగ్నిపర్వతం పేలలేదు
ఉష్ణద్రవం చిమ్మలేదు 

గాలి విసరలేదు
చెట్లు విరగలేదు

గ్రహణం పట్టలేదు
చీకటి కమ్మలేదు

ప్రకృతి విరుచుకుపడలేదు 
ప్రళయమేది రాలేదు 

మరి ఎందుకీ శూన్యం 
ఎందుకీ నిశ్శబ్దం



ఒక హృదయం విరిగింది.. శూన్యం ఆవరించింది 
ముక్కలు ముక్కలై మిగిలింది.. శబ్దం మౌనంవహించింది 

                                                                                    మహర్షి                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        

బాధలో కోపం

కాలం కాళ్ళు విరగొట్టాలనుంది
నిమిషాల మెడలు విరిచేయాలనుంది

గతాన్ని తగులబెట్టేయాలనుంది
జ్ఞాపకాలు కాల్చేయాలనుంది

అక్షరాలను విసిరేయాలనుంది
అనంతాన్ని చెరిపేయాలనుంది

సూర్యున్ని మసిచేయాలనుంది
సంద్రాన్ని కసిగా ముంచేయాలనుంది

యెడారిని ఒంటరిగా వదిలేయాలనుంది
రాత్రిని చీకట్లో బందించాలనుంది

చుక్కల్ని ఆర్పేయాలనుంది
చంద్రున్ని దహించాలనుంది

అసలు ఎందుకు
నువ్వు లేవని తెలుస్తుంది
అనుక్షణం నన్నానిజం తొలుస్తుంది

ఎంతలా అంటే
హృదయాన్నే ఉరితీయాలనుంది 
మదిలయనే ఆపేయాలనుంది

మహర్షి 

దేశం బాగు "పడి" పోతుంది

ఒహొ వచ్చెసింది దేశానికి స్వాతంత్రం 
ఒహొ ఇంక సరంజామ సిద్దం చేయండి
అక్కడెక్కడొ ఇంట్లొ మూలన పడ్డ ట్రంకుపెట్టనుండి
దేశభక్తిని తీసి పట్టిన దుమ్ము దులపండి 
వీదికి వీదికి మద్య గిరిగీయండి 
మలుపు మలుపు మద్యలో సరిహద్దులు నిర్మించండి 
ఒక గుంజ తీసుకుని శుభ్రం చేయండి 
చుట్టుపక్కల అందరికంటే ఎత్తుండేలా చూడండీ
మర్కేట్టుకు మరొకడిని పురమయించండి 
గుర్తుచేసుకోండి మన జండలోని రంగుల్ని 
అదే పోలికలో ఒక మీటరు గుడ్డతీసుకోండి
ఒరేయ్ ఒక్కనిమిషం 
ఆవీదిలో వాడెవడొ ఒక ఇంచు పొడువు పతాకమట 
వాడిని బెదిరించండి కుదరకపోతే బయపెట్టండి 
వినకపొతే ఎకంగా లేపేయండి 
మన భక్తే గొప్పదవ్వలి 
మన జండనే ఎత్తుగా ఎగరాలి 
అప్పుడే దేశం బాగుపడుతుంది 

అవును అవును చలా బాగుపడి పోతుంది 
వీది వీదికో జండా ఎగరేయండి 
దేశం బాగుపడిపోతుంది 
చెవులు పగిలేలా భరతమాతకు జై కొట్టండి 
దేశం బాగుపడిపోతుంది 
ఈ ఒక్కపూట వ్యసనాలు వదిలేయండి 
దేశం బాగుపడిపోతుంది 
ఎగురుతున్న జండాకి ఒక సలాం కొట్టండి 
దేశం బాగుపడిపోతుంది 
ట్.వీలలో దేశభక్తి సినిమాలు చూసేయండి 
దేశం బాగుపడిపోతుంది 
చొక్కాకి జండా కాగితం తగిలించేసుకోండి 
దేశం బాగుపడిపోతుంది 
అందరికి మిటాయి పంచేయండీ 
దేశం బాగుపడిపోతుంది 
ఉదయం నుండి సాయంత్రం వరకు భక్తి పొంగిపొర్లించండి 
దేశం బాగుపడిపోతుంది 
సాయంత్రానికి ఇంక విశ్రమించండి 
దేశం సువిశాలాం,సీతలాం,సస్యశ్యమలంగా
బరించలేనంత బాగుపడిపోయింది 

మహర్షి 

హంతకుడు..

నేనొ హంతకుడిని
నేనొ ఘాతకుడిని
ఒక హృదిని ప్రతీక్షణం ఉరితీస్తున్నవాడిని 
ఒక మదిని ఒక్కోక్షణం మదించిపట్టి వదిస్తున్నవాడిని   
ఒక యదని అరికాలుతో అనిచితొక్కి అంతంచేస్తున్నవాడిని 
ఒక యద అది నాది 
ఒక మది అది నాది
ఒక హృది అదీ నాదే 
నిజాన్ని తెలుసుకు నివ్వెరపొండి 
అశ్చర్యంతో అవిసిపోయెలా అరవండి 
నిశ్చేష్టులై నిలవండి 
ఇది నా ప్రపంచం 
కాదు కాదు 
ఇది నా స్మశానం 
ఇక్కడే నా మదిని సమాది చేసింది  
ఇక్కడే నా ఆశలను ఆజ్యంతో తగులబెట్టింది  
శిదిలమైన కట్టడాల కింద చరిత్ర సమాదైవుంటుంది 
శిదిలమైన సమాదుల కింద జ్ఞాపకాలు నిక్షిప్తమైవుంటాయి 
వెత్తుక్కోండి ఆనవాలు లబిస్తాయెమో 
నేనో హంతకుడిని 
ఆనవాలన్ని అగ్నికి ఆహుతిచేసాను 
ఆకరికి ఆ అగ్నినిసైతం అంతరంగంలో 
దాచేసుకున్న అవ్యక్తుడను 

మహర్షి

మది లయ

ఆడిస్తావు నాన్ను ఓడిస్తావు
ఆనందం,ఆవేదనా రెండూయిస్తావు


అర్ధంచేసుకోవడం వ్యర్దమంటావు
అంతులేనంత అర్దంచేసుకుంటావు


ఎన్నో యుగాలు అలక్ష్యంగా వదిలేస్తావు
అన్ని యుగాలను ఒక్క క్షణంలో మరపిస్తావు....


అగాధమైన ఆవేదనలోనో,ఆకాశమంత ఆనందంలోనో 
పడవేస్తు నన్ను హింసించే మాయవి నీవు నా మది లయవి నీవు 

మహర్షి 

మహర్షి..

నా ఆస్తి 56 అక్షరాలు
నా అందం అంతులేని ఆలోచనలు
నా తెలివి మాసిపొని జ్ఞాపకాలు 
నా మనసు అంతులేని అగాదం
నా రక్తం వెచ్చని ఎర్ర సిరా
నా జీవితం జాబులేని ప్రశ్నలు
నా కుటుంబం వసుదైక భావం
నా ప్రేయసి ఏకాంత కాంత 
నా మిత్రువు అష్టదిక్కులు,పంఛభూతాలు   
నా శత్రువు కఠినమైన కాలం 
నా నివసం సువిశాల శూన్యం  
నా భాష మదురమైన మౌనం 
నా మార్గం అంధకార అతిపథము 
నా గమ్యం  స్వేఛ్చా ప్రపంచం.. 
నా పేరు  

మహర్షి

కొన్ని ఆలోచనలు కొన్ని అనుభవాలు కొన్ని అక్షరాలు-2

నిన్నటి నడి రాతిరి నా ఆవేదన సముద్రమైనది....
మరుక్షణమున నా అనందం ఆకాశమైనది...
________________________________

ఆకాశమంత ప్రేమ నాది

అనువంతైనా అందుకోవు నీవు

నా మాటైనా అర్ధమే కాదు నీకు 

నీ మౌనమైనా మాటలా వినిపిస్తుంది నాకు

నీ ప్రపంచంలొ కేవలం ఒక పాత్ర నేను

నా సమస్తప్రపంచానివే నీవు

_________________________________

తీరానికి తలలు కొట్టుకుని అంతమైపొయాయి అలలు
అర్దమే కాని నిన్ను ఆరాధించి ఆవిరైపొయాయి నా ఆశలు
ఇక ఎప్పటికి నిన్ను విసిగించవు నా రాతలు,చేతలు,కవితలు 
_________________________________

నిత్యం నా మది చప్పుడు నువ్వనుకున్ననే

మరి నీకెందుకు అది అపశృతిలా వినిపించిందో మరి..?

_________________________________

మనిషి చచ్చిపొతె ముందు ఏడుస్తారు
తరువాత మట్టిలొ పూడుస్తారు
మనసు చచ్చిపొతె ముందు జ్ఞాపకాలను పూడుస్తారు
తరువాత మౌనంగా ఏడుస్తారు..
_________________________________

మహర్షి 

నేను నా గది

నేను నా గధి
వైసల్యం చిన్నది 


గిర్రున తిరిగే పంఖా
అలిసిపోయి చూస్తుంది నా వంక


నిత్యం ముసిన కిటికీలు తలుపులు
కనిపించవు నా హృదయంలొ తలపులు


చీకటితో నిండిపోయింది గది
ఆలోచనలతో నిండిపోయింది నా మది 


ఈ గదిలో కోన్ని అరలు 
నా హృదిలో ఎన్నో అలలు  


అటక మీద పుస్తకాలు 
పుస్తకాల్లొ కొన్ని జ్ఞాపకాలు 


ఈ గదిలో నేను 
నా మదిలో నీవు 


అందుకే నేను నా మది 
వీడలేము ఈ గది

మహర్షి

కొన్ని ఆలోచనలు కొన్ని అనుభవాలు కొన్ని అక్షరాలు

వెలుతురులేని ఈనిశిరాతిరిలొ

మెరుపులేని తారలు నింగిలో

అలుపులేని పిల్లగాలి వీదిలొ

నిద్రలేని నేను నా గదిలో..!

______________________________

సూర్యునికై ఎదురుచూసే సూర్యగంధిల

జాబిలికై ఎదురుచూసే సముద్రంలా

నీకై నే ఎదురుచూస్తుంటానే 

మారి నీ రాక నాకే తెలుపకపోతే

చిన్నబోదా నా మది  

______________________

నిన్న మరి నేడు

అందంగా వుంది రేడు

offlineలొ మెఘాలు కరణమా

onlineలొ జాబిలి కరణమా...?

_______________________

గడిచిన క్షణంలొ నా ఆవేదనవి నువ్వే ఈ క్షణంలొ నా ఆనందానివి నువ్వే....నా మదిని ఆడించే అద్బుతానివి నువ్వు...!

________________________

నా కలానికి అక్షరాల ఆజ్యం నిండుకుందా లేక నా మది అంతులేని ఆలొచనలతో నిండిపోయిందా..... కాగితాలన్ని కాలిగానే వుంటున్నాయి

________________________

మనిషికి వున్న అన్ని బంధాలకు ఎన్నో పేర్లు

కాలక్రమేనా అన్ని కలుషితమైపొయాయి

అందుకే పేరులేని అనుబంధం మనది

ఆకాశమంత అందమైనది....

అంతకంటే స్వచ్చమైనది..!

_________________________

మహర్షి

నిన్ను చూసిన క్షణం

అరె...! ఏమిటి ఈ అనందం..?

ఆకాశాన్ని మించినట్టు

అరె...! ఏమిటి ఈ సంతొషం..?

సంద్రమంతా నిండిపోయినంత

అంతా ఇంతా అని ఎంత

వర్ణించినా వర్ణించగలనా

నా అనందాన్ని..!

నువ్వొ అద్బుతం.

నువ్వొ ఆశ్చర్యం....

నువ్వొ అద్వైతం ...

అదే నువ్వు నా ఆనందం. 

అందుకే 

నిన్ను చూసిన క్షణం.... 

అంచనాలకి,ఆకాశానికి, అంబుధికి అంతెందుకు అక్షరాలకే అందనంత ఆనందం...

మహర్షి 

రైల్వే స్టేషన్

ఇంటి వెనక రైల్వే స్టేషన్   

మనసు చెదిరినప్పుడు 

మరీ ఆనందం వచ్చినప్పుడు  

మరెప్పుడైనా వెల్తుంటాను అప్పుడప్పుడు 

నా రాక ఆలస్యమైనట్టు  

నాపై అలిగినట్టు 

ఆమూలన విసిరేసినట్టు  

ఒక సిమెంటు గట్టు 

కలవలేక కలిసున్న పట్టాల చుట్టాలు

కలిసి పలకరించారు 

అంతలో కూతపెడుతూ కుశల ప్రశ్నలేసే  

మరో మిత్రుడు రానే వచ్చాడు 

ప్లాట్ ఫార్మ్ మీదున్న పదిమందిని  

తనతో పాటు తీసుకెల్లాడు 

ఏకాంతాన్ని నాకు వదిలేస్తూ 

కదలలేక కదులుతున్న గూడ్సు బండిలా  

సమయం సాగుతుంది

నా కళ్ల ముందున్న కాలి కుర్చీలో  

కాళ్లు చాచి పడుకుంది చీకటి 

తనతోపాటు తెచ్చుకున్న నల్ల గొంగడి పరుచుకుని 

ఇంక చెసేదేమి లేక  

వెలుతురు పట్టుకొచ్చే వేకువ కోసం వేచిచూసానేను 

మహర్షి 

క "వి" క

కదిలించే వాడు కవి క
రిగించే వాడు కవి క 
లని చూపించే వాడు కవి క 
లతని మరిపించే వాడు కవి క 
ఠినంగా నిందించే వాడు కవి క 
న్నుల బాషను చదివే వాడు కవి క 
న్నీటితొ కాగడా వెలిగించే వాడు కవి క 
న్నెల వన్నెలు వర్ణించే వాడు కావి క 
రంకము చాటు మది లోతుని గ్రహించే వాడు కవి కా 
వ్యంతొ బంధించే వాడు కవి కా    
లానికి తాళంవేసె వాడు కాలం వేసిన తాళం తీసే వాడు కవి కా 
గితం ప్రసవించిన పసి పదాలను పాలించి లాలించే వాడు కవి కా
లిపోయిన జీవితన్ని బూడిదైన కాగితన్ని కాచి తాగే వాడు కవి క 
లాన్ని కపోతిలా విడిచి మనసుని మార్చి మార్చి                                           దూషించి,ద్వెషించి,తిరస్కరించి,మోసగించి,అభినందించి,ప్రేమించి,ఆరాదించి,అనుమానించి,విసిగించి,రచించే వాడే కవి 

మహర్షి

చెత్తకుప్పలు అమ్మలవుతున్నాయోచ్చ్ ..

విసిరేసిన విస్తర్లు
వాడేసిన బిస్తర్లు 
పడేసిన పేపర్లు 


హీనమైన వ్యర్దాలు 
ఘోరమైన ధరిద్రాలు


మోసే చెత్తకుప్పలు
పసిపిల్లలను సైతం 
మోస్తు తల్లులవుతున్నాయా.? 


లేదా


మోయలేక మొరటు తల్లి 
విసిరేసిందని 
ఆత్మీయంగా అందుకుంటున్నాయా.? 

మహర్షి 

ఒక ప్రపంచం.. నా పదాల్లో..

సముద్రంలాంటి ఆకాశంలో ఒంటరి నక్షత్రం 

ఆకాశంలాంటి అనంతపు నేలపై ఒంటరిగా నేను 

నక్షత్రపు మిత్రువు జాబిలి 

నా నీడ నా చెలి  

జాబిలిని చూస్తూ నేను,నన్ను చూస్తూ ఆకాశం 

నిశ్చలంగా నిలబడిపొయాము

నిశ్శబ్ధం ఆవరించింది సమాదుల్లొ శవాలు నిద్రిస్తున్నాయని 

శ్మశానం పక్కన ప్రకృతి  వికృతంగా పడివుంది 

సన్నగా పలకరించి పోతున్న విచిత్ర విషూచిక 

ఎక్కడినుండో లయబద్దమైన చప్పుడు ఒకమాదిరి డప్పులా 

చిల్లుపడ్డ జేబుకు మరోపక్క నక్కిన నా గుప్పెడు గుండెది

అలుముకున్న చీకటిలో దాగిన రహస్యలెన్నో.!

అచ్చం నా మనసులోలగా

అంతులేనన్ని అంతుచిక్కనివి.!

మహర్షి 

వర్షంలో వెన్నెల కనిపించేదెల
దహించే మంటను స్పర్సించేదెల
నింగిలో ఇంద్రధనుస్సుని సందించేదేల
కడలిలో కెరటాలను నిలువరించేదెల
శ్వాసించే వాయువుని చూసేదెల
భ్రమించే భూమిని నిభృతించేదెల


 చెలి


మౌనంలో నీ మాటలు వినిపించేదెల
స్వప్నంలో నిన్ను చూసేదెలా
సత్యంలో మనం కలిసేదెల
మరి అంతవరకూ
నీపై నా ప్రేమను ఆపేదెల..?

మహర్షి 

నవసమాజం

గ్రంధాలయాల గ్రామలగుండా పుస్తక వీదుల్లొ కాగితాల దారులన్ని 
నాలికతొ నడిచా గతాన్ని చూడాలని  
జయాపజయ గాదల్లొ మిగిల్చిన గుర్తులన్ని 
రక్తంతొ తడిచినవే 
వీర ఖడ్గాలు, వీర తిలకాలు, వీర పరాక్రమాలు 
కలిసిన ఘోరపరాకాష్టలే        
మొండాలు లేని తలలు,తలలు లేని మొండాలు 
లెక్కించి ఎక్కించి వెక్కిరించిన పురాణాలు  
రక్తపుటేరుల నీరు  తాగిపెరిగిన సంగ్రామ వ్యాఘ్రం  
రంగుమార్చుకుని నేటికి సంచరిస్తునేవుంది సంఘాన  
వైరానికి కారనమేదైన ఘొరనికి జాడలే అన్ని 
నాటి సమాదుల మీద కట్టిన విశాల శ్మశానమె ఈ సంఘం
కరంకాల మీద నిర్మించిన కట్టడాలు 
మోయలేక పెళ్ళుమని పగిలిన పుర్రెల 
నెత్తురు పీల్చి రంగులద్దుకున్న నవసమాజం మన సమాజం   

మహర్షి  

ఎన్నటికి మారవు..

హరిదిక్కునుదయించి అపరదిశనస్తమించడం
సూర్యుడు
ఘృతాచమున మిరమిర మెరుపుల్ మెరిసి 
అంశకమున అంతర్దానమవడం 
నక్షత్రాలు 
ద్విపక్షమంతనూ భువికి వెలుగునందించి
మాసమునకోసారి చీకటిపాలవడం 
చంద్రుడు 
నిత్యం అంబరాన్నందుకొవాలని ఆశపడి అలిసిపోవడం 
కెరటాలు 
తొలిప్రొద్దు వికసించి మలిప్రొద్దు వాడిపోవడం 
పువ్వు 
ఒక హృదయాన విషాదం మరు హృదయాన  ప్రహ్లాదం
రెండింటికి కారణమవడం  
ప్రేమ   

మహర్షి

ఏవైపు.?

ఒకవైపు దేశం దహనమైపోతుంది
మరోవైపు మన యువత నిద్రిస్తున్నారు 
ఒకవైపు దుండగుల దండు దేశాన్ని దండుకుంటుంది
మరోవైపు దండగ పండగల ప్రజలు పరవసిస్తున్నారు


ఒకవైపు ఆకలి డొక్కల కేకలు
మరోవైపు పబ్బుల డబ్బుల షోకులు
ఒకవైపు గతుకుల దారిన అతికిన బతుకులు
మరోవైపు తారు దారుల కరీదు కారులు


ఒకవైపు శిదిలాలకు ప్రాణం పొసే కలాకారులు
మరోవైపు మద్యానికి ఆజ్యం పొసే చరిత్రకారులు 
ఒకవైపు ధర్మస్తాపనకై నిరహారదీక్షలొ నీతి పోరాటం
మరోవైపు అధర్మాల  ఆస్తులు పెంచేందుకు అవినీతి అరాటం


ఆవైపా ఈవైపా నీ దారి ఏవైపు.?  

మహర్షి